De Selectie – Kiera Cass – My Pink Fairytale

De Selectie is een dé Young Adult sensatie waar iedereen op het moment helemaal weg van is.. behalve ik. Begrijp me niet verkeerd, ik vond het een vermakelijk boek. Ik was er gewoon niet weg van om verschillende redenen. In deze recensie vertel ik je graag waarom.

Deze recensie bevat enige spoilers, omdat ik anders mijn mening niet goed kan onderbouwen.

Algemene gegevens
Titel: De Selectie
Auteur: Kiera Cass
Uitgever: Van Goor
Pagina’s: 272
Genre: Romantiek, Futuristisch
Serie: The Selection #1

Het verhaal
Voor 35 meisjes is de selectie dé kans op een beter leven. Zo kunnen ze ontsnappen aan een armoedig caste-leven en opgenomen worden in een wereld vol glamour. De selectie biedt de mogelijkheid om in het paleis te wonen en te strijden om het hart van prins Maxon.
America Singer vindt het echter een nachtmerrie. Ze moet haar geheime liefde opgeven en haar thuis verlaten voor een strijd om een kroon die ze niet wil. Ze moet in een paleis wonen dat continu wordt aangevallen door rebellen. Dan ontmoet ze prins Maxon en twijfelt ze aan alles. America realiseert zich dat het leven waar ze altijd van gedroomd had in het niet valt bij de toekomst die ze nooit voor mogelijk had gehouden.
Bron: bol.com

Mijn mening
Allereerst wil ik degene die de covers van deze gemaakt heeft een groot compliment geven. Dit zijn zeker één van de mooiste covers die ik ooit gezien heb. Het zijn echte pareltjes voor in je boekenkast en mede daarom wilde ik dit boek zo graag aanschaffen. Dat heb ik uiteindelijk niet gedaan, maar ik heb het geleend van een vriendinnetje. Misschien dat ik de serie ooit wel eens zelf ga kopen.

Het verhaal wordt vertelt vanuit America. Zij en haar familie zijn muzikanten en verdienen daar hun brood mee. De wereld waarin het verhaal zich afspeelt hanteert een kaste-systeem. America is een Vijf, haar geheime liefde Aspen een Zes wat natuurlijk een schande is voor een meisje. Ik vond het hele kaste-leven heel leuk bedacht en vond het dan ook heel interessant om hier over te lezen. Zo kreeg de wereld van America meer vorm.

America wil zich in het begin niet opgeven voor de Selectie, maar doet dit op aandringen van verschillende personages uiteindelijk wel. En dan wordt ze uitgekozen. Vanaf dat moment begint het verhaal eigenlijk pas echt, maar daarmee beginnen ook de clichés. De andere meiden zijn over het algemeen aardig, maar er zit zoals gewoonlijk één meisje bij die America echt niet kan uitstaan, en andersom. America wil in het begin ook helemaal niets van prins Maxon weten, maar natuurlijk vindt hij haar wel leuk en begint America ook verschillende dingen voor hem te voelen. Dan gebeurt er iets waardoor America’s hele leven weer op zijn kop wordt gegooid, iets wat ik naderhand ook erg voorspelbaar vond.

Er zijn ook rebellen aanwezig rondom het kasteel, want wat is een futuristisch verhaal zonder een groep rebellen die zich afzet tegen het huidige regime? Toch vond ik deze rebellen heel erg raar en niet goed uitgewerkt. Het moment dat ze aanvielen was naar mijn mening erg vreemd en onverwachts, maar niet op een goede manier. Daarnaast vond ik het moment van de aanval ook helemaal niet spannend, want het hoofdpersonage zat opgesloten in een schuilkelder waardoor je eigenlijk niks meemaakte van de aanval zelf. Hierna raakt het verhaal in een stroomversnelling; er worden veiligheidsmaatregelen genomen en een aantal meisjes naar huis gestuurd. Natuurlijk blijft de bitch waarmee America niet op kan schieten, en wordt America zelf als laatste gelukkige opgenoemd.

Eindoordeel
Naar mijn mening was het verhaal erg voorspelbaar en zaten er weinig verrassingselementen in. Het had allemaal nét iets spannender gemogen. Toch las ik het verhaal wel snel uit, maar ik had totaal geen moeite om het verhaal even weg te leggen. Ik wil de volgende delen zeker lezen en misschien ook wel zelf aanschaffen (door de prachtige covers), maar het is geen boek wat me lang zal bijblijven. Ook vond ik de schrijfstijl erg onvolwassen. Ik zou dit boek aanraden aan meisjes van rond de veertien jaar. Ikzelf als achttienjarige vond het allemaal net iets te kinderachtig, maar daar zullen de meningen ongetwijfeld ook over verdeeld zijn.
Ik geef dit boek drie sterren!